مددی مولا
چهارشنبه, ۳ ارديبهشت ۱۳۹۳، ۰۷:۵۹ ب.ظ
دست و دلم میلرزه، هربار که قراره برای یکی از خورشیدهای عالم تاب دنیا بنویسم.
ساعتها و روزها رو میگذرونم، مطلب میخونم، اشک میریزم، به وجد میام و... تا لحظه ای که نظر لطفشان شامل حالم شود و زبانم باز شود.
آخر من کجا و نوشتن درباره نورهای مطلق دنیا کجا؟
من چه کردم که مرا لایق دیدند که بنویسم درباره شان؟
من گناهکار نالایق چطور سپاس بگویم از این فرصتی که به من داده اند؟
و چه طور حق بزرگی و عصمتشان را درکلام نشان دهم؟
در اندک کلمات؟
که باید دریاها مرکب شوند و بنویسند از عظمتشان و دریاها خشک شود و هنوز دریا دریا ناگفته باقی بماند.
یا رسول الله مددی.
خودت دستم را بگیر و نشانم بده از کجا آغاز کنم؟
