از چای تا رفح

فکر کنم کار چای ساعت یک ربع به یازده شب باشد که بعد از مدت ها، خواب نما و شبگرد شده ام،

عجیب چسبید

و خواب را از چشمام کند

 

و آخ...نیامده بودم که این را بنویسم 

ناغافل 

 

یاد بچه های غزه و اردوگاه رفح افتادم،  که نه چای، که موشک باران، خواب رو از چشماشون ربوده،  شاید هم جان را از تنهایشان... 

مردم آواره، زن و بچه و همگی پناه جو، در اردوگاه، موشک باران شده اند

اونقدر جنایت سنگین بوده که صبح جنایت، خود ملعون نتانیاهو اومده گفته اشتباه کردیم

 

خدایا العجل العجل العجل...

ان موعدهم الصبح، الیس الصبح بقریب؟