خرده شیشه

بعضی وقت ها در مورد خودم که فکر میکنم، به این نتیجه میرسم که جنسم کمی تا قسمتی خرده شیشه داره

یعنی دیفالتم مهربانی و رأفت نیست شاید، یا مثلا دیفالتم گذشت نیست

باید هر بار سعی کنم که این حس و این رفتار رو ایجاد کنم

مثلا 

سر قضیه شمال 

نمیدونم نوشتم یا نه

که مجبور شدیم با وجود بسته بودن راه، و بد اومدن استخاره، از راه دورر و شلوووغ برگردیم خونمون، چون رسما گفتند که برید

من خیلی ناراحت شدم

خیلی بهم برخورد

و گفتم امسال دیگه شمال نمیام

هر چند بنده خدا وقتی فهمید اذیت شدیم

عذرخواهی کرد

حلالیت طلبید

حتی کادو خریدند برای حلالیت

اما ته دلم نبخشیده بودم و میگفتم من دوباره شمال نمیام

تا اینکه حاج آقا تو مسجد قسمتی از یک دعا رو خوند که

خدایا استغفار میکنم (یا پناه میبرم به تو) از اینکه کسی به من بد کرده باشه،  و عذرخواسته باشه و من نبخشیده باشم

به همسرجان گفتم هر چی شما بگی، باشه بریم

و بعد بماند که با وضعیت جدید میومتر میلیمتری که دارم، حقیقتا میترسم از اینکه پاره بشم و همه چی رو کنسل کردم، حتی مسجد رفتن رو. 

میخوام بگم که بای دیفالت اینطور نبود که به دل نگیرم، طول کشید تا ببخشم، هر چند در ظاهر، نه دلخوری نشون دادم بهشون، نه قهر و ... 

(چند بار به همسر دلخوریم رو نشون داده بودم و ایشون تعجب کرده بود که چرا من ناراحتم، یادم افتاد اینجا هم گفته بودم)

 

یا مثلا

دیروز و امروز که بالاخره در آستانه اتمام شش ماهگی قضیه بچه در مرند لو رفت، و امروز که خاله جون گفت اقاسید محمد رو تبریک گفت، یک شیطانکی از درون، گارد گرفت که مخالفت کن! چرا مثلا اسمی که قطعی نشده رو واسه بچه تعیین میکنند، در حالی که جز خیرخواهی و محبت، چیز دیگری پس این حرف نیست

باید با اون بدجنس درونم بجنگم تا قانعش کنم که کمتر بدجنسی کنه

 

خلاصه اینکه خدایا جنسم رو خالص کن،  یه صافی بگذار خرده شیشه ها جدا شن، اون دنیا و تو قبر، خرده شیشه ها نرن تو دست و پام