آرمانگرا

من آدم آرمان گرایی هستم. لا اقل طی چند سال اخیر شدیدا آرمانگرایی گرفتم!!!

من آدمی ام که وقتی در پایان نامه ام یک "ولی" اومد، دیگه نمره کامل خوشحالم نمیکنه.

من ادمی شده ام که وقتی استاد میگه خانم فلانی از بهترین دانشجوهای دانشکده هستند و انتظار میرفت کارشون عالی باشه، دیگه "کارتون خیلی خوب بود" راضی ام نمیکنه.

من ادم ناشکری نیستم. خدا را شکر میکنم بابت نعمت فهم، درک، هوش و توانایی خواندن و یاد گرفتن. 

اما توقعم از خودم بالاست.

من برای این پایان نامه خیلی اذیت شدم. خیلی تلاش کردم. و نتیجه تلاشم در ارائه ام منعکس نشد. این اتفاق دلم رو میسوزونه. 

القصه...

چند وقتی است آرمانگرایی گرفتم. راهی برای درمانش هست؟