سال ها پیش به هنگام بهار
نغمه ای زمزمه شد
آسمان غرشی از عرش نمود
آفتاب تابشی از شرق نمود
جلوه ای می‌آمد
و چه زیبا و متین
و چه آرام و وزین
پری تازه شکفته
غنچه را طی می‌کرد
او که راضی بود به هنگام فرود
او که مرضی بود به هنگام ورود
او که آوای خوش مستی داشت
در میان گره کوله ی نور
او که امروز شبی پیدا شد
و در آن وقت به یکباره سحر برپا شد
مژده دادند که دلداده مهی پیدا شد
مژده دادند که شیرین سخنی پیدا شد
مژده دادند که در اوج بهار
دلبری، سرو قدی پیدا شد*
این شعر را ۱۹ فروردین ۱۳۹۹ برای خودم گفته بودم. چه سر خوش بودم. همان موقع هم کلی خندیده بودم به خودستایی و خودشیفتگی ام
و امسال بعد از هجده سال تایپش کردم و برای تجدید خاطره به زهرا فرستادمش، و برای خنده برای آزاده.
الان که نوشتن را شروع میکنم ۱۱ دقیقه تا ورق خوردن تقویم و گذشتن از روز تولدم مانده است.
تولدی که برایم یک روز رویایی است، همانطور که قبلا گفته ام یک روز آفتابی با آسمان آبی و برگ های سبز تازه درختان است. پر از هیجان بهار و هوای لطیف فروردین.
هر چند بنابه گزارش هواشناسی، آلوده ترین شهر جهان باشد و شاخص آلودگی ۵۰۰ باشد و از طوفان گرد و خاک در حال خفه شدن باشیم و نتوانیم از خانه تکان بخوریم و این طور چیزا.
متاسفانه و متاسفانه و متلسفانه هنوز چشم انداز روشنی از یک سال آینده ندارم.
سال جدید شروع شد و ۲۰ روزش گذشت
تولدم هم سپری شد
ماه رمضان هم شش روزش گذشت
همه ی شروع های عالی یک جا جمعند و من هنوز دعا میکنم: خدایا من را به راهی هدایت کن که تو برایم میپسندی و انرا برایم هموار کن.
میدانم میخواهم مقاله بنویسم (دارم مینویسم) و این برنامه دو هفته آینده من است.
میدانم میخواهم تدبرم را پیش بروم و این برنامه مستمر چند سال آینده ام است.
میدانم میخواهم زبان پایتون بیاموزم. برنانه نویسی ام را تقویت کنم و مهارت های ماشین لرنینگ ام را تقویت کنم، اما چگونه، نمیدانم
و اینکه آیا این همان کاریست که باید بکنم، نمیدانم.
اینکه در سال جاری وقتم را برای دکترا بگذارم یا نه، نمیدانم.
یا هملن کنکور ارشد را بدهم و مشغول شوم، که حس خوبی ندارم به اینکار. حس برگشت خوردن و پس رفت.
اگر دل همسرجانم رضایت بدهد، با مقاله ای که ان شاالله دارم مینویسم، و کمی مطالعه برای کنکور، میتوانم کنکور دکترا شرکت کنم و موفق شوم.
مرکز مطالعات مجلس هم فرم ثبت نام پر کرده ام و دوست دارم آنجا پذیرش شوم. هر چه خیر است ان شاالله.
خدایا دارم پیر میشم و از چه کنم چه کنم خسته شدم. لطفا من را طوری که یک خنگ متوجه شود راهنمایی کن.
ساعت، دو دقیقه بامداد را نشان میدهد. تقویم از ۱۹ فروردین ۱۴۰۱ ورق خورد...
