مشغولیت جدید

زده ام در کار دوخت و دوز

از تابلوی اسم پسرک

تا گلدان نمدی دستشویی

تا کیف های لوازم ارایش

تا بازسازی تشکچه ای که مامان جان لااقل 15 سال پیش با لباسهای کاموایی دوخته بودند و تبدیل ان به لحاف

تا رویه دوزی پتو ها و اماده کردنشون برای هیئت هفتگی، که ماهی یک بار نوبت خانه ما میشود.

تا ملافه نخی برای داخل کیف دخترک

تا پروژه های ذهنی

دوخت بالش شکل ابر

سبد فرشته برای خواهر زاده ها

حلقه اسم برای پسر جاری

ریسه اسم برای دخترک

.

.

.

خلاصه که درس رو بوسیدم گذاشتم کنار، با اینا مشغولم.

پ.ن. ولی اون رضایت درونی که از درس خوندن و موفقیت تو درس بهم دست میده، واقعا قابل مقایسه با این کارا نیست. من واقعا برای خیاطی آفریده نشده ام.

خدایا کمکم کن بتونم تو راهی که علاقه دارم و فکر میکنم استعداد هم دارم، موفق باشم.