لکل شی اجل
دوشنبه, ۱۷ مهر ۱۳۹۶، ۰۱:۰۸ ب.ظ
گاهی که یک سایت دانشگاهی جدید باز میکنم، یک ایمیل سابمیت جدید میاد، یک فکر تحقیقی جدید، هر چند ناقص به فکرم میاد، با خودم میگم یعنی این، اون نقطه عطف موعوده؟ این همون سایت، مقاله، یا قرار ملاقاتیه که آینده کاری من رو رقم خواهد زد؟
و هنوز جواب همه اون سوال ها «نه» بوده تا امروز.
هنوز وقت/ مکان/ موقعیت موعود نرسیده، یا من هنوز به اون درجه از طلب نرسیدم. هنوز نتونستم تصویر دقیق، روشن، دل قنج برنده ای که همسر هم دلش باهاش صاف و آفتابی باشه برای آینده ی شغلیم، ترسیم کنم. موقعیتی که همسری و مادری ام خدشه دار نشه، همسر راضی و خوشحال باشه، خودم هم از پسش بربیام و راضی وخوشحال باشم.
تصویر کنونی، تدریس در دانشگاهه، لازمه اش، اخذ مدرک دکتراست، لازمه اون، چندین تا مقاله دادن ، و لازمه ی اون هم وقت و انرژی و تمرکز و دانش برای این قضیه است. که من در هر چهار مورد آخر میلنگم هنوز.
