تمیزم ارزوست

پای کارهای خانه که وسط میآید، میشوم پیرزن غرغروی بداخلاق منت گذار. 

از کار خانه شکایتی ندارم. یعنی دارم اما بیشتر بدخلقی ام این است که نمیتوانم خانه را به طور دلخواه تمیز کنم و تمیز نگه دارم‌ جارو برقی که میاید وسط، دخترم جارو برقی را گریه کنان از من میگیرد، یا من را از جاروبرقی میگیرد! و پسرم که ریز و درشت خرده فرمایشاتش، درست مثل قاطبه ی بچه های این زمانه، تمامی ندارد، من را به رگبار این را بده، فلان کار را بکن، بریم فلان جا، من گرسنمه، و اللللللللللخ اش میبندد.

در نتیجه تمیز کاری تمام نمیشود و خانه تمیز نمیشود و کارهای نیمه تمام، از کار هنوز شروع نشده، بیشتر میروند روی اعصاب.

فکر کردن به دکترا طنز تلخ اجتماعی را بیشتر میماند