حسود هرگز نیاسود

وقتی میشنوم پسر نوزده ساله فلان فامیل خواهرم، با رتبه شش هزار در سال دوم کنکورش شیمی شریف قبول شده، میگویم الکی گفته اند و مگه شریف شیمی داره و اصلا شریف واسه ریاضیاست و خودمم میدونم دارم حسودی میکنم که من نخبه ی فرزانگانی چرا سیزده سال پیش! اونجا نتونستم برم ( حالا مگه اصلا انتخاب کرده بودممممم؟؟؟؟) و تاازه چرا الان دکترام رو نگرفتم و اصلا هیچ کی قدر منو نمیدونه!!!

اعوذباالله‌من‌الشیطان‌الرجیم

استغفرالله‌واتوب‌الیه