والله رئوف بالعباد

صفحه رو باز کرده بودم که در باب تنگی دل و غم و غصه بنویسم ، و اندکی نک و ناله کنم دلم باز بشه، که یاد قرار دیروزم با خودم افتادم که در وقت غصه و ناراحتی، فقط قران بخونم. 

به قولم عمل کردم و گریه هام رو سر قران فشاندم. ولی دلم ارام شد و هزاران باره یادم افتار که خدا بزرگتر و مهربونتر و توانا تر و همه چی تموم تر از اینه که بخواد من رو در امر تربیت بچه هام تنها بزاره.