امت امام/امام امت
قرار بود در قطار باشیم و الانا مثلا مامور قطار بیاد بگه ملافه ها و پتو ها رو بزاریم بیرون کوپه، که برسیم به شمهر امام رئوف. که زیارت رجبیه کنیم و تحویل سال را حرم باشیم و عید مبعث برگردیم. که بشود بهترین سال تحویل عمرم. اولین سال تحویل در حرم اماممان و پدرمان.
قرار بود که تدبر کنیم و بیاموزیم راجع به امت امام شدن.
چقدر مشتاق بودم به سفر و الان، که تصور حرم بی زائر امام رضا، قلبم رو میخراشه و جگرم رو میسوزونه، فقط میتونم تصاویر زنده ی حرم رو ببینم و از راه دور رو به مشرق کنم و اشک ریزان بگم:
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا المرتضی
الامام التقی النقی
و حجتک علی من فوق الارض و من تحت الثری
الصدیق الشهید
صلوه کثیره تامه زاکیه متواصله متواتره مترادفه
کافضل ما صلیت علی احد من اولیائک
یا امام رضا، دلم برای حرمت، برای حرم خواهرتون، برای حرم حضرت عبدالعظیم تنگ شده. یا امام رضا دلم برای جامعه سالم تنگ شده.
دلم ازین همه کرونا کرونا گفتن جهان تنگ شده
یا امام رضا، اصلش میدونین چیه؟ دلم برای زندگی در حضور و ظهور تنگ شده.
لطفا دعامون کنید که طعم زندگی در کنار امام رو بچشیم.
من از زندگی بدون امام میترسم. از دنیای بدون حکومت امام میترسم.
یا امام رضا، نکنه این دنیا حضور ولی خدا رو درک نکنیم و زبانم لال راه را اشتباه بریم و اون دنیا هم از ایشان دور باشیم؟
دعامون کنید. دعا کنید لایق ظهور باشیم. که طعم خوش حکومت عدل الهی رو بچشیم.
الهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم
