عموجان...
دوشنبه, ۲۹ شهریور ۱۴۰۰، ۱۰:۵۶ ب.ظ
عموجانمان را به خاک، نه! به خدا سپردیم
راهی اش کردیم
با هق هق گریه، با قرآن و صلوات و زیارت عاشورا
عموجانمان را بدرقه کردیم، که بزرگ فامیل بود و برای همه مان بزرگی کرده بود.
روحش شاد.
خداوندا اگر عمو جان کمی زبانش تند و حوصله اش کم میشد، به جایش دلی بزرگ داشت. بخشنده بود.
شاهد بودی که همه سر مزار به خوبی او شهادت دادند.
پس لطفا به او سخت نگیر.
در زندگی سختی زیاد کشید و بیماری طولانی اش را به حساب کفاره خطاهایش بگذار.
۰۰/۰۶/۲۹