سردرگم
دچار رخوت تابستانی شده ام که هیچ دوستش ندارم.
دوباره به برهه های از زندگی رسیده ام که پروژه تعریف شده و مشخصی برای تحویل ندارم، شب که میخوابم دغدغه وای کارهام موند و صبح باید بقیه اش رو تموم کنم رو ندارم. کسی منتظر من برای تحویل کاری نیست و خلاصه صبح ها انگیزه بیدار شدن، روزها انگیزه تکاپو و شب ها انگیزه خوابیدم ندارم.
وضعیت مدرسه قرآن، غامض و عجیب شده و کاملا در موردش سردرگمم. هم وضعیت خودش با خودش مشخص نیست. هم تکلیف من با اون روشن نیست. روابط پیچیده و ناخوشایند و کارها نامطلوب شده.
اگر تا الان به خاطر نظم، پروژه های تعریف شده مشخص که من انها مفید و موثر بودم و روابط خوب و شیرین و رشددهنده پابند اونجا بودم، الان هیچ کدام از اینها وجود ندارند.
کنکور ارشد داده ام و رتبه ام خوب شده و احتمالا قبول میشوم به امیدخدا. نمیدانم کلاس ها را چه طور شرکت کنم؟ همسر را چگدنه راضی کنم؟ به فرض که خوندم و مورکش رو گرفتم، چه طور منتج به نتیجه اش کنم و باهاش کار کنم؟ و اینکه ایا همان کاریست که باید بکنم؟
از طرفی فکر فرزند سوم هم پس ذهنم است و دلم بچه میخواهد، اما همسر راضی نیست. اگر فرزندی در کار باشد، دانشگاه هم به تعویق خواهد افتاد یا لغو خواهد شد.
تصمیم دارم زبان پایتون یاد بگیرم. اما تنهایی مزه نمیدهد و همین شده که چند هفته گذشته و من فقط دو فیلم چند دقیقه ای دانلود و نصب برنامه را دیده ام. زهرا اعلام امادگی کرده برای همراهی، اما اون مهندس کامپیوتره ولی من اطلاعاتم در باره برنامه نویسی زیاد نیست. ضمن اینکه بیش از یک هفته گذشته و خبری ازش نیست.
خلاصه که خیلی خوش میگذره!!
