خانه ی دوست کجاست؟

اولین بار است که با در فضای عمونی(پارک، حرم، مسجد و...) به کسی روی خوش نشان میدهد (دوست میشود) 

تا به حال روال اش این طور بوده که بچه ها میآمدند پیشش میگفتند با ما دوست میشی؟ و سارا میگفت نه! و تامام. 

چقدر غصه خوردم براش که بچم ارتباط نمیگیره و تنها میمونه 

 

 

امروز در خانه گفتم به شرطی میریم پارک که با بچه ها بازی کنی. 

و قبول نکرد. و با شوخی و خنده موضوع عوض شد. 

 

حالا در دقایق اخیر، و بعد از بیشتر یک ساعت حضور در پارک،  دوست پیدا کرده، خدا را شاکرم.

ولی مشکل اینجاست که همین الان وقت اذان مغرب شد... 

از یک طرف به خانه رفتن دیر شده ، از یک طرف دلم نمی آید این فرصت طلایی به این زودی تمام شود. 

 

 

بعدا نوشت: تمام راه برگشت را از خوشحالی شلنگ تخته می انداخت. الحمدلله به خاطر این نعمت بزرگ.