کریمانه
بسم الله
خیلی وقت ها به این فکر میکنم که اگر درآمد ثابتی از خودم داشتم چه میکردم.
البته معمولا برعکس است.
دلم میخواهد یک کاری بکنم و چون درآمد از خودم ندارم، نمیتوانم و با خودم میگویم یادم باشد این کار را بکنم، هر وقت درآمد دار شدم.
تقریبا همه نقشه هایم هم برای خودم نیست. (غیر از اینکه دوست دارم ماشین خودم را داشته باشم)
امروز هم داشتم برای هدیه های روز عید غدیر جستجو میکردم و فکر میکردم و ایده هایم را مینوشتم.
قیمت ها همه بالاتر از حد انتظار هستند. (طبق معمول!!)
با خودم گفتم ان شاءالله سال بعد، درآمد قابل توجهی داشته باشم و با دست باز برای عید غدیر هدیه بخرم و عیدی بدهم.
بعد باز با خودم گفتم چرا تا سال بعد صبر کنی که اگرر درآمد داشتی فلان کار رو بکنی.
بگو خدایا من دوست دارم برای عیدغدیر سنگ تموم بگذارم. ولی دستم بسته است. خودت هم ثواب و برکاتش رو در بین مسلمین جاری کن، هم توان انجام کارهای مفید و موثر و خالص و مورد رضایت خودت را بهمون بده که همه چیز تویی. اول تویی.آخر تویی. ظاهر تویی، باطن تویی، اثر از جانب توست...
والسلام.
دیگه این همه فکر و خیال نداره که اگر فلان بود و اگر بهمان بود...
یا لیتنا کنا معک فافوز فوزا عظیما...
حسابمان با کرام الکاتبین است. از کریم، انتظارکم نمیشود داشت.
هفته بعد نوشت:
فردای این نوشته، با همسر و بچه ها رفتیم بازار. چند بار ختم ۱۱۰ بار ذکر یا علی گفتم که خود صاحب عید غدیر کمکمون کنه و چیز مناسبی تهیه کنیم. با اینکه تقریبا تمام مغازه ها (به خاطر جمعه) تعطیل بودند، از تنها مغازه ی لوازم التحریری باز بازار، به اندازه ی ۴۰ نفر مداد نوکی و مداد رنگی و پاک کن و بیسکویت خریدیم. در پاکت گذاشتیم و رفتیم مرند.
به برکت امیرالمومنین، هدایا، در جای مناسبی مصرف شد.
همان طور که از کریم انتظار میرفت... همه چیز عالی و فراتر از حد انتظار...
