متخصص نیمه ماهر

سلام

آن امتحان کذایی که لرزه به اندامم انداخته بود، از هفته ای به هفته ی دیگر و حتی ماه دیگر، از کلوزبوک (کتاب بسته) به اوپن بوک (کتاب و جزوه باز) و از حضوری به مجازی تغییر زمان، مکان و قواعد داد و در آخرین خبر قرار است یکشنبه ی این هفته باشد. مجازی. که هنوز هم مطمئن نیستم بخواهد امتحان بگیرد. 

 

من میدانستم موجودی هستم که در هیچ کاری متخصص تا ته اش نیستم. 

از خیلی کارها بلدم و از هیچ کاری تا ته ته اش را بلد نیستم و این خیلی بده

رزومه ام را که میساختم بیشتر به عمق فاحعه پی بردم. فاجعه فاجعه. 

به غیر از فاصله زمانی بین فعالیت های انجام شده، که به خاطر فرزند آوری خیلی هم عالی است، فاصله ی موضوعی بین کارها، نوید یک نیروی کار کازآمد را به کارفرما نمیدهد

 

تااازه، سه سال فعالیت در مدرسه قرآن را در رزومه نمینویسم چون قرار نبوده رزومه ای دنیایی برایم باشد. 

ترجمه دو کتاب در دو موضوع مختلف، اشتغال در چندین حوزه مختلف، تحصیل در سه موضوع مختلف، 

 

در آستانه ی ۳۶ سالگی هنوز تخصص خود را پیدا نکرده ام و این خیلی بد است. 

ضمنا شرعا و قلبا دلم بچه میخواد. ولی منطقم میگه صبر کنم و من همیشه از خدا میخوام خودش بهترین راه را روبه رویم بگذارد و من را به قدم گذاشتن در راهی که خودش میپسندد هدایت کند. 

الهی آمین